“Raak me even niet aan”
- Geschreven door Katrien Koolen
Touched – out. Wat is het? En hoe ga je er als koppel mee om?
Ondanks het feit dat veel mama’s het touched-out gevoel ervaren, is er wetenschappelijk bijna niets over te vinden. Er is onderzoek nodig. Want het ís er wel. In het echte leven is het duidelijk voelbaar. Maar vanwaar komt het, hoe kunnen we het beter begrijpen en hoe kan je ermee omgaan?
Touched-out zijn is een gevoel van overprikkeld te zijn. Van voortdurend je lichaam beschikbaar en in contact te hebben me je kind(eren) waardoor het overbevraagd voelt. Alsof je lichaam niet meer van jezelf is en alleen maar ‘in dienste staat’ van anderen. Dat voelt nieuw en intens, omdat je lichaam het niet gewoon is om zo veel prikkels te krijgen.
Je kan het op twee manieren bekijken:
1. Je geeft je kind voortdurend lichamelijke nabijheid waardoor je op het einde van de dag ‘op – gegeven’ bent.
(vb. tijdens borstvoeding is je naakte lichaam veel en vaak in contact met je kindje)
(vb. je peuter ziet je niet graag 10 cm van hem verwijderd, waardoor hij voortdurend aan je been hangt of op je schoot zit).
2. Je ontvangt van je kind veel lichamelijke nabijheid
(vb. je kleuter is een echte knuffelaar en komt je geregeld een dikke knuffel geven).
Welk gevoel heb jij op het einde van de dag? Dat je genoeg gekregen hebt of dat je genoeg gegeven hebt?
Als je borstvoeding geeft, vraagt dit meer en intenser fysiek contact dan wanneer je geen borstvoeding geeft. Het is gekend dat er soms periodes zijn tijdens het geven van borstvoeding, dat het voelt als ‘te veel’ of lichamelijk uitputtend. Dat kan voor jou een reden zijn om te stoppen, maar dat hoeft zeker niet. Wat kan jou helpen in die fase om het intense lichamelijke contact draagbaar te maken? Leg deze vragen open bij je partner en denk samen na. Maar soms is het niet nodig om een oplossing te vinden, en is die er ook niet. Dan is het voldoende om het gewoon bij je partner te kunnen neerleggen en te ervaren dat hij/zij luistert. Ookal valt het niet op te lossen.
Lichamelijke aanrakingen zijn heel belangrijk in een relatie, maar kunnen tijdens de tropenjaren ook snel op geraken en voor spanningen zorgen.
–
Hoe kan je er als koppel mee omgaan?
1. Onschuldig je partner.
Wanneer je partner initiatief neemt om je aan te raken, is dat best kwetsbaar voor hem of haar.
Wanneer jij zijn/haar hand wegduwt, kan dat dan ook als een afwijzing voelen “zie je mij niet meer graag”. Ookal bedoel je dit niet zo. Jij voelt je lichaam en voelt dat je lichaam op is en tegelijk voel je ook dat je je partner graag ziet, ookal duw je zijn/haar hand weg. Je partner heeft het nodig om dat te horen. Om te horen dat je hem/haar nog steeds graag ziet.
2. Op welke manier probeert je partner je aan te raken? Met welke tempo en op welke plek?
Sommige plekken van je lichaam zijn mogelijks overprikkeld, maar andere plekken niet. Ons huidoppervlakte is enorm groot. Misschien vind je het op dat moment wel fijn om over je rug gestreeld te worden, maar heeft je partner de neiging om je telkens over je been te aaien en geeft je dat een onrustig en overprikkeld gevoel.
Er is ook veel variatie in het tempo van een lichaam aan te raken: snel, traag, middelmatig, hard, zacht, met een volledig hand, met enkele vingers, …
Zoals je ziet is er niet één manier van aanraken. Net zoals er niet één manier is om een knuffel te geven of samen bij elkaar in de zetel te liggen.
Ga op zoek naar wat er wel fijn voelt.
Het kan misschien wel deugd doen om een drukkende massage te krijgen voor jullie gaan slapen, maar je hebt misschien geen zin om lepeltje-lepeltje te liggen en zo in slaap te vallen.
3. Zoek verbinding op een andere manier
Elkaar fysiek aanraken is een van de vele manieren om intimiteit en verbinding te voelen in je relatie. Zowel jij als je partner hebben het erg nodig om te voelen dat je graag gezien bent.
Wanneer je lichaam op en is en niet aangeraakt wilt worden, ga samen op zoek naar andere manieren om te verbinden. Speel een spelletje samen, ga door je fotocamera en deel herinneringen van fijne gezinsmomenten of net de tijd dat jullie nog een koppel waren zonder kinderen.
Als je partner je aanraakt, is hij/zij op zoek naar contact, naar verbinding. Hoe kunnen jullie op dat moment verbinding vinden die past bij waar jullie op dat moment (gevoelsmatig en lichamelijk) klaar voor zijn?
Om samen te proberen:
– streel/wrijf elkaar op verschillende plekken op je lichaam, voel waar het fijn voelt dat je partner je aait.
– ervaar hoe het voelt als je partner je zachter of minder snel aait. Varieer van tempo.
– Spreek uit wat het met je lichaam doet als je partner je aanraakt.
Voor de partner die op zoek is naar fysiek contact
Wanneer je op zoek gaat naar fysiek contact, kan het kwetsend zijn en voelen als een afwijzing wanneer je partner dat niet wilt. Gedachten zoals “ziet ze me nog wel graag?” of “wat doe ik verkeerd?” of “zie je wel, het gaat niet goed met ons” komen al snel in je hoofd spoken. Weet dat de fysieke overbelasting van je partner niets met liefde te maken heeft, of met graag zien.
Je partner ziet je graag en voelt zich overprikkeld. Op welke manier kan het voor jou fijn voelen om te verbinden, zonder of met minder lichamelijk contact? Wat heb jij nodig om je verbonden te voelen en hoe kan je dit op een andere manier duidelijk maken aan je partner? Hoe kan je begripvol zijn voor je partner?
Wanneer jullie elkaar kunnen verstaan “jij voelt je overprikkeld en dat heeft niets met je liefde voor me te maken” en “ik wil je graag aanraken omdat ik verbinding zoek met jou” pas dan kunnen jullie ook echt elkaar vinden en voel je de liefde van daaruit komen.
Je kan je begrip voor je partner uiten door het uit te spreken:
“Ik kan begrijpen dat je overprikkeld bent, onze jongste is echt niet van je weg te slaan he. Ik heb ook nood om dichtbij je te zijn, daar heb ik zo veel zin in. Wat zou voor jou fijn zijn op dit moment?”
Zeer herkenbaar! Soms een “blijf even allemaal van mij af gevoel”
Dankjewel om dit te normaliseren én tips te geven! ❤️